Jaskinia

Forgotten Sunrise

Tak sobie siedzę i myślę i postanowiłem założyć ten temat żeby się dowiedzieć co o tym sądzicie Very Happy

:

Była sobie pewna jaskinia. I w tej jaskini znajdowali się związani ludzie, twarzą zwróceni w kierunku ściany. Całe ich życie opierało się na oglądaniu poruszających się na ścianie cieni. Słyszeli głosy, widzieli sylwetki postaci i to wszystko. Aż pewnego razu, jeden z ludzi się uwolnił i wyszedł z jaskini. Na początku został oślepiony światłem. Potem zobaczył to co było do tej pory dla niego niewidoczne: kolory, światło, żywych ludzi, cały wspaniały świat. Gdy się "wyzwolił" zobaczył to co niewidzialne.

Czy nie uważacie, że podobnie jest z życiem każdego człowieka?? Na codzień dostrzegamy tylko cienie, namiastkę tego wszystkiego, co moglibyśmy zobaczyć, gdybyśmy potrafili się "wyzwolić". Ale my ciągle żyjemy światem materialnym, tym co możemy dotknąć, powąchać, zobaczyć. A nie widzimy rzeczy ukrytych, które są po stokroć piękniejsze niż świat materialny. Jak to jest z wami?? Czy też uważacie tak jak ja?? A może ktoś już z was się "wyzwolił"?? Piszcie i nie oszczędzajcie klawiatury Very Happy

P.S Historia o jaskini pochodzi z książki bodajże "Jaskinia Filozofów" Somozy. Nie jestem pewien czy tak historia wyglądała dokładnie tak, ale mniej więcej na to samo wychodzi.

jaszczur

W tym opowiadaniu jest prawdopodobnie uzyta symbolika która miała cos przekazac.
MOże się myle ale :
jaskinia= świat w którym jesteśmy zmknieci żyjem poruszamy się, szara rzeczywistosć
cienie= zwykli prości ludzie przemierzający swje zycie
związane osoby= jednostka o podwyższonej wrazliwości na odczuwaie czująca sie źle w tym świecie
uwolnienie się = chęć zmian
światło i barwy = wzbogacenie się o nowe czyste uczucia

Człowiek kiedy się rodzi z natury jest woly, z czasem poznaje otaczający
go świat przez co staje się jeg niewolnikiem. Poznając dobro poznaje i zło, a że to co złe jest bardziej pociągając wzbudza w nim cheć spradzenia dlaczeg tak jest. W tym momecie ciekawosć sprawia, że popada on w niewole. Szukając wyzwolenia obiera rózne scieżki.

Jaką scieżkę wybiera zależy od tego kim jest , w co wierzy, gdzie żyje.

jaszczur

Co do uczuć
Paleta ich przeróżnych odcieni jest ogromna i poznanie ich jest czymś wielkim, a umiejetność rozróżnania rzeczą nadludzką

JRJ

GoGa

opowiadanko juz gdzieś słyszałam... co myśle?? ze tak jest właśnie z naszym zyciem... wydaje sie nam że jesteśmy wolni,że to my wybieramy, ze swawola to właśnie wolność... zadowalamy sie namastką wolności, szczęścia, życia, miłości... i wierzymy ze ta namiastka którą mam świat ofewruje to rzeczywista ich wartość... jednak w głębi naszej duszy wciąż tkwi pragnienie Prawdy ... a to światło to właśnie Prawda, której sie posiadać nie da ktorą wciąż trzeba zdobywać tak jak wolność

<pokuj mój daję Wam pokuj zostawiam wam,nie tak jak daje dziśiaj - powiedział kiedyś Pan>

dż.

Hmm...Zgadzam się.

Tylko jeszcze jedno.
Czy to się odnosi do wyzwolenia ducha tak samo, jak wyzwolenia ciała?

Karolina

Jeżeli zniewolone jest ciało, to znaczy, ze zniewolona jest tez dusza... więc wyzwolenie jednego powinno pociągnąc za sobą wyzwolenie drugiego...

rejestr starszych snów .

gdy ciało jest wolne, dusza może być jednak zniewolona..